Gekomen zijn voor schepenen Cornelis zoon van wijlen Wouter Jan Wouters en Elijsabet Andreas Henricks zijn vrouw en hebben hun testament gemaakt als volgt:
1) Alle voorgaande testamenten, die ze voorheen gemaakt mochten hebben, worden te niet verklaard.
2) Ze hebben vermaakt, ieder van hen, St. Lambrecht in Luik 1 stuiver, van hen beiden te beuren.
3) De priester, die hen de sacramenten zal toedienen, van elk 1 stuiver na hun dood te betalen.
4) De 4 biddende orden elk 1 stuiver van beiden na hun dood.
5) Verder hebben Cornelis en Elijsabet vermaakt aan de langstlevende van hen beiden alle roerende en onroerende goederen, om hun eigen wil mee te doen, te verkopen, vertueren, vervreemden en te belasten of te bezwaren; de langstlevende zal nochtans gehouden zijn hun kinderen, die nog ongehuwd zijn, wanneer ze trouwen en dat bij rade en consent van testateurs, deze kinderen uit de goederen uitzet en goed te geven, zoals aan de andere kinderen, die al gehuwd zijn. Bij huwelijk zonder toestemming of raad van hen of van de langstlevende, zal de langstlevende daarin niet gehouden zijn.
6) Na de dood van hen beiden moeten de roerende en onroerende goederen gedeeld worden onder hun kinderen, en degenen, die hun huwelijksgoed al hebben, of die meer hebben gekregen dan de anderen, zullen zolang in de deling stil staan tot de anderen evenveel hebben en daarna minnelijk delen. Mochten enigen van hun kinderen gestorven zijn moet de dode hand met de levende delen en de kinderen mogen pas aanvaarden als de wettige schuld, uitvaart en al wat daartoe behoort, betaald zal zijn. En ze begeren, dat die uitvaart gedaan zal worden naar hun staat, zoals behoort.
7) Voorts hebben ze gewild, dat dit hun huidig testament door hun kinderen en erfgenamen wordt aangehouden, en indien iemand hiertegen rebelleert tegen wat boven beschreven staat, dien vermaken zij uit al hun goederen 1 oude Groten eens en diens deel zal vervallen aan de goedwillenden.
1540, december 17
Bewerkt door: J.R.O. Trommelen