Jan Anthonis Henricx, lest weduwaer wijlen Jenneken
Wouter Vrancken die weduwe was vanwijlen Huijbert Jan Cornelissen, heeft
wettelijck ende erffelijck opgedragen ende overgegeven midtsdesen aen ende ten
behoeve van Cornelis Jan Jaspers, ende Jan Adriaen Joosten alle sijn rescht
contingent aenpart ende versterff in alle ende ijegelijcken de erffelijcke
goederen mette doot ontruijmt ende naergelaeten, door wijlen Alijd Wouter
Vrancken sijns comparants vs. gewesene huijsvrouwe suster, ende hem mette selve
sijne huijsvrouwe aenbestorven, die welcke door Lijstbeth de suster vande vs.
Jenneken ende Alijd tegenwoordich werden gebruijct ende gepossideert, waer
tusschen wien, ofte op wat plaetsen gelegen, geene vuijtgescheijden met vertijen
etc. gelovende etc. ende allen commer etc. pro ut in forma in den verstande
nochtans dat de vs. Lijsbeth die selve hare leven lanck geduerende sal blijven
besitten ende behouden, sonder dat de vs. Cornelis, ende Jan noch oock henne
kinderen ende descendenten daerop eenich recht sullen mogen pretenderen als wel
naer doode vande voors. Lijsbeth, sonder arglist, actum et scabini ut supra (vi
april, Stockum et relatu Stakenborgh).